Hamowanie lewą nogą "rajdowe", a "wyścigowe".
Na samym wstępie pragnę zaznaczyć, że podział hamowania lewą nogą na „rajdowe” i „wyścigowego” jest moim własnym i bardziej umownym, niżeli czymś ustanowionym odgórnie. Stosuję taki podział, ponieważ bardzo często spotykam się z sytuacjami, gdzie kierowcy mieszają jedną techniką z drugą, czego chciałbym uniknąć.
O co dokładnie w tym chodzi? Zapraszam do lektury, która rozwieje przynajmniej część, lub być może nawet większość Twoich wątpliwości.
Czym jest ta technika sportowej jazdy samochodem?
Metoda ta polega na najzwyklejszym zastąpieniu hamowania za pomocą prawej nogi, którą stosuje się standardowo, chociażby w ruchu drogowym. Wykorzystanie lewej nogi, opartej o piętę znacząco skraca zwłokę czasu między puszczeniem gazu, a rozpoczęciem procesu hamowania. Dodatkowo, można też w ten sposób skuteczniej operować balansem samochodu w zakręcie i jeszcze efektywniej zastosować technikę hamowania w zakręcie (eng. „trail braking”).
Głównymi zadaniami hamowania lewą nogą jest to, aby :
- skrócić czas reakcji samej fazy hamowania i następnie przyspieszania,
- usprawnić balansowanie samochodem, w szczególności podczas trail brakingu (z ang. hamowania w zakręcie)
- „uratować” auto z podsterowności w zakręcie (głównie w FWD i 4WD),
- krótkotrwale usprawnić zachowanie samochodu w zakręcie poprzez wytworzenie „efekt szpery”,
- lepiej ustawić auto w zakręcie przy jednoczesnym przyspieszaniu na luźnych nawierzchniach
Powyżej są wymienione główne założenia hamowania lewą nogą, jednak obydwa rodzaje nie spełniają wszystkich razem jednocześnie. Główna różnica polega na tym, czy pedał hamulca dociskamy przy wciśniętym gazie (rajdowo), czy na odpuszczonym (wyścigowo), dlatego też warto rozróżnić jedną technikę od drugiej.
Od czego zacząć?
Należy pamiętać o tym, aby skutecznie zawierać piętą o podłoże. Jest to tak samo istotne jak oparcie nogi o podstopnicę podczas standardowej jazdy w zakrętach.
Noga wisząca w powietrzu znacząco lub całkowicie ograniczy możliwość precyzyjnego wyczucia hamowania lewą nogą.
Aby w ogóle spróbować w sposób skuteczny hamowania z lewą nogą, absolutną podstawą jest to, żeby podczas hamowania zapierać piętę lewej nogi o podłoże. Ma to na celu zapewnienie łatwiejszego rozkładu nacisku nogi na pedał hamulca.
Z siły nawyku, lewa noga jest bardziej przyzwyczajona do zero-jedynkowego wciskania sprzęgła, bez opierania się o podłoże. Na początku może to być problematyczne, jednak z biegiem czasu zauważysz, że to jest bardzo zbliżone do przyspieszania poprzez wciskanie pedału gazu prawą nogą.